من سکوت خویش را گم کرده ام

لا جرم در این هیاهو گم شده ام

من ، که خود افسانه می پرداختم

عاقبت افسانه ی مردم شدم

ای سکوت ای مادر فریاد ها

ساز جانم از تو پر آوازه بود

تا در آغوش تو ، راهی داشتم

چون شراب کهنه ، شعرم تا زه بود

در پناهت برگ و بار من شکفت

تو مرا بردی به شهر یاد ها

من ندیدم خوش تر از جادو ی تو

ای سکوت ، ای مادر فریاد ها

گم شدم در این هیاهو گم شدم

تو کجایی تا بگیری داد من

گر سکوت خویش را می داشتم

زندگی پر بود از فریاد من

منبع : سایت تفریحی نمکستان